Firmaya özel riskler yaratmanın yolları sadece küçük şirketlerde görülmez. Firmaya özel riskler şirketin kurumsal olarak yaptığı yanlışları tanımlamaktadır. Firmaya Özel Risk Yaratmak
Risk
Çevresel bir felaket yarat ve yanıtlarını geciktir. Petrol sızıntısından sonra Meksika Körfezi’ni temizlemek, BP’ye 20 milyar dolara mal oldu.
Karının büyük kısmını bir hayalpereste emanet et ve kimsenin onu denetlemediğinden eminol. Nick Leeson’un Vadeli işlem ve opsiyon işlemlerindeki denetimsiz alım-satımları, İngiltere’nin en eski ve en tutucu ticari bankalarından Barings’in değerini iki paralık etti.
Teknolojide geride kal ve herkesin yanlış yaptığını zannet. İPhone’un, Android’in, Blackberry’nin dünyayı teslim alamayacağını düşündüyseniz eller yukarı. Nokia böyle düşünmüştü ve sonuçta küresel cep telefonu piyasasındaki rakipsiz konumunu kaybetti.
Hatalı ürünler çıkar ve kusurlarını saklamaya çalış. Fren pedalına bastığınızda daha hızlı giden araba satmak, uzun vadede sürdürülebilir bir strateji olamaz. Toyota’nın kendini temize çıkarmak için bunu reddetmesi sonucunda, ABD gibi yasal takiplerin hiç de ucuz olmadığı bir ülkede aleyhine yüzlerce mali sorumluluk davası açıldı.
Müşterilerini aydınlatma ve bunu fark etmeyeceklerini umut et. Coco-Cola’nın şişe suyu Dasani’nin, İngiliz versiyonunu piyasaya sürmesi tam bir felaketti. Suyu, olağan üstü pürüpak diye pazarladı ama müşteriler suyun doğal kaynakla hiçbir alakasının olmadığını, Londra’nın banliyösündeki Sidcup’un çeşme suyu olduğunu öğrendiklerinde dehşete düştüler. Yanlış tanıtım, Coco-Cola’nın bu ürününü Avrupa çapında piyasaya sürme girişimini rafa kaldırdı.
Yıkılmış Beş Marka
İşlerin nasıl berbat edileceğine dair beş büyük örnek:
Arthur Andersen
Arthur Andersen: Firmaya özel riskler yaratmanın yolları denilince akla gelen ilk isimlerdendir. Sözde bağımsız ve dürüst hesap uzmanları, boğazına kadar yolsuzluğa batmış enerji devi Enron’un kağıtlarını yırtarak sahtekarlık suçuna bulaştılar. Haber sızınca Andersen’in itibarı yerle bir oldu ve müşteriler alelacele rakiplere koştular. Bir haftadan daha kısa bir sürede Beş Büyük hesap uzmanlığı grubu Dört Büyük haline geldi
Atkins Nutritionals: Size sosis, yağ, pirzola ve daha fazla sosis yemenizi tavsiye eden bir diyette ne aksilik çıkabilir ki ! Diyetin 117 kiloluk mucidinin konjestif kalp yetmesinden ölmesine ne dersiniz? Atkins, 2005’te iflas nedeni ile mahkemeye düştü ve kurtarıldı.
Boo.com: Dot.com denilen ilk internet şirketleri dalgasının stil liderleri kısa ömürlü olsalar da başarılı marka yarattılar. Acıklıdır ki, 125 milyon sterlini, hiç kimsenin kullanamayacağı bir internet sitesini kurmak için yaktılar. Genç elemanlarını toplantılara first-class uçurarak göndermesi ile meşhur şirket 1.4 milyon sterlinlik varlığına karşılık 178 milyon sterlin borçla battı.
Ratner’s Jewllery: Gerald Ratner, yıllık cirosu 110 milyon sterline ulaşıncaya dek, aile işini geliştirmek için sıkı çalıştı. Sonraki gün ürünleri hakkında şuna benzer espriler yaptı: “İnsanlar ‘bunu bu kadar ucuza nasıl satabiliyorsun?’ diye soruyorlar. Ben de onlara diyorum ki ‘çünkü bunlar tamamen boktan şeyler’.” Kırbaç gibi şaklayan bu esprisi, müşterilerince hoş karşılanmadı ve müşteriler onun mağazalarından uzak durdular. Haftalar içinde şirketin piyasa değeri 500 milyon sterlin aşağı düştüve “Ratner yapmak” kurumsal aptallık konusunda bir İngiliz argosu haline geldi.
Satyam: Bilgi teknolojileri hizmeti veren Hindistan şirketinin kurucusu ve başkanı Ramalinga Raju, istifa ederken şirketin karının yıllarca muazzam boyutta şişirildiğini açıkladı. Raju, Satyam’ın bilançosundaki 1 milyar dolarlık nakit rakamının hayali olduğunu itiraf ederken şirket hisseleri yüzde 80 değer kaybetti. Satyam skandalının ilginç bir yan etkisi ise bu salgının Hint borsasına yayılması oldu. Bombay Borsası Endeksi yüzde 7,3 düştü ve aynı zamanda ülkenin itibarı zedelendi. Yatırımcılar Hindistan’daki diğer firmaların benzer sahtekarlıkları açıklamasından korktular. Talihsiz gerçek skandal patlamadan 3 ay önce Satyam, mükemmel şirket yönetimi için verilen Golden Peacock ödülünü almıştı.